Terapi! (Mehmet Demirkol)

Sarı-Lacivertliler hücumda birbirlerini biraz görseler, fark daha fazla olurdu. Oyunda güvensizlik kaynaklı sıkıntılar devam ediyor ama Rize karşısında çok tehdit hissetmeden adeta bir terapi aldılar

Fenerbahçe hücum oyuncuları, birbirlerini biraz görseler fark çok daha açık olabilirdi. Bencillikten değil. Çünkü aynı oyuncular birbirlerine pozisyonlar da hazırladılar. Rossi ve Berisha gibi… Arkadaşlarının topla kalenin içine girebilecekleri pozisyonlarda pas vermediler. Ama gol olan ya da olmayan asistler de yaptılar. Bunun sebebi ortak planda oluşan krizde kendini gösterme/kurtarma çabası. Serdar Dursun’un attığı harika ilk golde bile şut aslında 4. seçenek. 2 pas bir dripling var önce.

Mesut ve Rossi istekliydi

Psikoloji Fenerbahçe’nin temel sorunu. Dün rakibin de içinde bulunduğu durumla çok tehdit hissetmeden adeta bir terapi aldılar. Ancak oyundaki çoğunlukla güvensizlik kaynaklı sıkıntıların devam ettiğini de gördük. Özellikle ilk yarıda savunma ayrı, hücum ayrı bir takım gibiydi. Mesut ve Rossi çok istekliydi. Ama ceza sahası içine kalabalık giremediler ve dönen toplan kazanmayınca geri koşmak zorunda kaldılar.

Abartılı kanıtı oldu

Çünkü savunma sene başındakinden farklı olarak çok kopuk, uzaktı. İkinci yarıda bunu giderdiler Szalai’nin akan oyunda 2 asist yapışı, buna abartılı bir kanıt oldu. Fenerbahçe savunması hamle/çekilme kararlarını doğru yapacağı bir ön alan baskısıyla oynamak zorunda.. Ve tabi önde hareketli bir hücum hattı… Trabzonspor maçının 23. dakikasından önce sezon başından bu yana bu yönde gelişiyorlardı. Bakalım kaldıktan yerden devam edebilecekler mi?